در وصف شمس هستی...
قسمت 2: ای منتقمان خون حسین
«يَا لَثَارَاتِ الْحُسَيْنِ »
در ایام اربعین حضرت امام حسین کلیپ: «ای منتقمان خون حسین » منتشر شد.
این کلیپ، دومین قسمت از مجموعه: «در وصف شمس هستی» است که به بیان شمه‌ای از معارف مهدوی در نگاه قرآن و حدیث می‌پردازد.
إن‌شاءالله به‌زودی در رکاب آقایمان امام زمان در زمره منتقمان خون امام حسین باشیم. اللّهم آمین یا ربّ العالمین
لینک‌های دانلود:
کیفیت 4K - حجم 310 MBکیفیت 1080p - حجم 142 MB
کیفیت 1080p - حجم 76 MB
کیفیت 720p - حجم 43 MB
متن کلیپ
أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا ۚ وَ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ (سوره مبارکه حج، آیه ۳۹)به كسانى كه جنگ بر آنان تحميل گرديده، اجازه جهاد داده شده است؛ چرا كه مورد ستم قرار گرفته‌اند و به يقين خدا بر يارى آنها تواناست. (ترجمه آیه ۳۹ از سوره مبارکه حج)
️عَنْ أَبِي عَبْدِ اللهِ فِي قَوْلِهِ «أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقٰاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَ إِنَّ اللهَ عَلىٰ نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ» قَالَ: «...إِنَّمَا هُوَ الْقَائِمُ إِذَا خَرَجَ يَطْلُبُ بِدَمِ الْحُسَيْنِ وَ هُوَ قَوْلُهُ: نَحْنُ أَوْلِيَاءُ الدَّمِ وَ طُلاَّبُ التِّرَةِ.» (بحار الأنوار، ج ۵۱، ص ۴۷)
امام صادق فرمودند: «...همانا که (این آیه) در مورد امامِ قیام کننده (حضرت قائم ) است و آنگاه که ایشان قیام می‌کنند، منتقم خون امام حسین می‌باشند. به همین علت (در هنگام قیام) می‌فرمایند: ما اولیاء خون و منتقمان ایشانیم.»
️در یکی از «زیارت‌های جامعه» هنگام عرض سلام به محضر حضرت مهدی می‌گوییم:
«...السَّلاَمُ عَلَى الْإِمَامِ الْعَالِمِ، الْغَائِبِ عَنِ الْأَبْصَارِ، وَ الْحَاضِرِ فِي الْأَمْصَارِ، وَ الْغَائِبِ عَنِ الْعُيُونِ، الْحَاضِرِ فِي الْأَفْكَارِ، بَقِيَّةِ الْأَخْيَارِ، الْوَارِثِ ذَا الْفَقَارِ ، الَّذِي يَظْهَرُ فِي بَيْتِ اللهِ ذِي الْأَسْتَارِ، وَ يُنَادِي بِشِعَارِ يَا لَثَارَاتِ الْحُسَيْنِ، أَنَا الطَّالِبُ بِالْأَوْتَارِ، أَنَا قَاصِمُ كُلِّ جَبَّارٍ...» (المزار الکبير، ج ۱، ص ۱۰۲)
«...سلام بر آن امام دانایی که از دیدگان پنهان و در شهرها حاضر است؛ آن که از چشم‌ها نهان و در فکرها حاضر است؛ باقیمانده نیکان، وارث (شمشیر) ذوالفقار، آن امامی که در خانه پرده پوشِ خدا، آشکار می‌شود و با شعار: «يَا لَثَارَاتِ الْحُسَيْن» ندا سرمی‌دهد و می‌فرماید: منم مطالبه‌کننده خون‌های به ناحق ریخته‌شده. منم شکننده و نابودکننده هر ستمگر جفا پیشه...»
️عَنِ الرَّيَّانِ بْنِ شَبِيبٍ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى الرِّضَا فِي أَوَّلِ يَوْمٍ مِنَ الْمُحَرَّمِ، فَقَالَ لِي: «...وَ لَقَدْ نَزَلَ إِلَى الْأَرْضِ مِنَ الْمَلاَئِكَةِ أَرْبَعَةُ آلاَفٍ لِنَصْرِهِ فَلَمْ يُؤْذَنْ لَهُمْ فَهُمْ عِنْدَ قَبْرِهِ شُعْثٌ غُبْرٌ إِلَى أَنْ يَقُومَ الْقَائِمُ فَيَكُونُونَ مِنْ أَنْصَارِهِ وَ شِعَارُهُمْ يَا لَثَارَاتِ الْحُسَيْنِ...» (عيون أخبار الرضا ، ج ۱، ص ۲۹۹)
حضرت رضا به رَیّان بن شَبِیب فرمودند:
«...به‌راستی که چهار هزار ملائکه برای نصرت و یاری امام حسین به زمین فرود آمدند؛ اما هنگامی كه نازل شدند، اجازه جهاد نیافتند. از اين رو، ژوليده‌حال و غبارآلوده در نزد قبر آن حضرت، اقامت گزیدند و همچنان در آنجا باقی می‌مانند تا زمانی كه امام زمان (حضرت قائم ) قيام كنند. آنان از ياوران آن حضرت خواهند بود و شعارشان این است: «يَا لَثَارَاتِ الْحُسَيْن» ای منتقمان خون حسین...»
از میان عرش اعلی، تا زمین کربلا
گرچه ما نازل شدیم، اما چه نالیم از قضا...
ما ملائک، چون به ارض کربلا وارد شدیم
بر بدن‌های شهیدان غرق خون، شاهد شدیم
نیست بر ما اذنِ نصرت، یاری سبط رسول
دیگر اکنون گشته وقت زاری و آه بتول
ما سراپا شرم، جامانده ز یاری حسین
با سر و رویی غبارآلود و گریان از دو عین
لیک می‌مانیم در کرب و بلا، ژولیده‌حال
در عزا و ماتم و زاری، همه بشکسته بال
ما همه در انتظار منتقم بنشسته‌ایم
عهد بر خونخواهی سبط نبی بربسته‌ایم
«يَا لَثَارَاتِ الْحُسَيْن» فریادمان وقت ظهور
هم‌صدا با ما تمام کائنات و عرش و حور
انتقام قتل عام نسل شاه لافتی
هست تنها علّتِ هستی ما، سِرّ بقا
در صف یاران مهدی، ما صف‌آرایی کنیم
تاج نوکر بر سر و زین فخر، آقایی کنیم
ما مطیعِ امر مولا، حجّت صاحب زمان
در تمام لحظه‌های عمرمان، در هر مکان
در رکابش، دولت حق را بپا خواهیم کرد
کشوری با صولت حق را بپا خواهیم کرد
(شاعر: مصطفی خرد)
آری، هنگامی که مهدیِ فاطمه در کنار کعبه ظهور می‌کنند، فریاد «يَا لَثَارَاتِ الْحُسَيْن» در مسجد الحرام طنین انداز می‌گردد.
ایشان می‌گویند و یاران می‌گویند... و آنگاه، به نام نامی امام حسین قیام حق علیه باطل، آغاز می‌گردد...
...أَیْنَ الطَّالِبُ بِذُحُولِ الْأَنْبِیَاءِ وَ أَبْنَاءِ الْأَنْبِیَاءِ، أَیْنَ الطَّالِبُ بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِکَرْبَلاءَ، أَیْنَ الْمَنْصُورُ عَلَى مَنِ اعْتَدَى عَلَیْهِ وَ افْتَرَى، أَیْنَ الْمُضْطَرُّ الَّذِی یُجَابُ إِذَا دَعَا، أَیْنَ صَدْرُ الْخَلائِقِ ذُو الْبِرِّ وَ التَّقْوَى، أَیْنَ ابْنُ النَّبِیِّ الْمُصْطَفَى وَ ابْنُ عَلِیٍّ الْمُرْتَضَى وَ ابْنُ خَدِیجَةَ الْغَرَّاءِ وَ ابْنُ فَاطِمَةَ الْکُبْرَى، بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی وَ نَفْسِی لَکَ الْوِقَاءُ وَ الْحِمَى، یَا ابْنَ السَّادَةِ الْمُقَرَّبِینَ، یَا ابْنَ النُّجَبَاءِ الْأَکْرَمِینَ، یَا ابْنَ الْهُدَاةِ الْمَهْدِیِّینَ، یَا ابْنَ الْخِیَرَةِ الْمُهَذَّبِینَ، یَا ابْنَ الْغَطَارِفَةِ الْأَنْجَبِینَ، یَا ابْنَ الْأَطَائِبِ الْمُطَهَّرِینَ... (فرازهایی از دعای ندبه)
...کجاست آن منتقمی که از ظلم و ستم‌های بر پیامبران و اولاد پیامبران دادخواهی می‌کند؟ کجاست آن منتقم خون‌های ریخته‌شده در کربلا؟ کجاست آن که خداوند او را بر ستمکاران و تهمت زنندگان، پیروز می‌گرداند؟ کجاست آن مضطری که هرگاه دست به دعا بردارد، اجابت می‌شود؟ کجاست آن صدرنشین مخلوقات عالم؟ آن خوبی مجسم؟ آن تقوای محض؟ کجاست فرزند پیغمبر، محمد مصطفی و فرزند علی مرتضی و فرزند خدیجه والا مقام و فرزند فاطمه بلند مرتبه؟ پدر و مادر و جانم به فدایت و محافظ و حامى شما باد. اى فرزند بزرگان مقربان درگاه الهى؛ ای فرزند شریف‌ترین بزرگواران عالم؛ ای فرزند هادیان هدایت‌یافته؛ ای فرزند برگزیدگان پاک‌سرشت؛ ای فرزند رادمردان شرافتمند؛ ای فرزند نیکوترین پاکان عالم... (ترجمه فرازهایی از دعای ندبه)